Kâinat, onun teninden geçip kalbine yerleşti. Ve o an, her şey sustu.
Bir his doğdu içinden; adı olmayan, zamansız, sınır tanımaz bir his...
Çocukluk kadar saf, aşk kadar yakıcı, hakikat kadar güçlüydü.
Ellerinin titremesi korkudan değil, ruhunun uyanışındandı.
Bir ses fısıldadı derinlerden:“Direnme artık. Sen, hatırlamaya geldin.”
Dyla, modern dünyanın parıltısında kaybolmuş, kendine yabancı bir kadın...
Lüks, alkışlar, maskeler...Hepsi bir yanılsama.İçinde kapanmayan bir yara, unutulmuş bir kalp atışı saklı.Ve gün gelir, o ses yeniden fısıldar, yıllardır susturduğu tarafını çağırır Dyla’nın...Tam o anda, bir kapı aralanır; iki dünyanın sınırında, gerçek ile görünmeyenin kesiştiği çizgide: Velenor.Aşkın adaletle, kalbin hakikatle buluştuğu bir geçit...
Zamanın durduğu, maskelerin düştüğü, kalbin fısıltılarının yankılandığı bir diyar...
Orada para yok, unvan yok, kimlik yok. Sadece bir kadının kendi gerçeğiyle yüzleşmesi var.
Ve o yüzleşmede bazen insan bir başkasını ararken...Kendi ışığına kavuşur.
Velenor; aşkı anlatan değil, yaşatan bir roman.Okuduğunuzda, kalbin derinliklerinde yankılanacak bir soru bırakacak:“Ben, kendi Velenor’uma varmaya hazır mıyım?”
